tak cukup akal

Best tak?

Saya dah tahu jawapan kepada soalan tersebut. Bertanya kadang-kadang bukan hendakkan jawapan, tetapi lebih kepada menguatkan jawapan yang kita ada.

Cuti sekolah, kan sekarang ini. Ada ramai yang melancong. Mengambil peluang menghabiskan masa bersama keluarga tersayang. Oh, tahun ini saya tidak melancong. Sekadar balik kampung, melayan anak-anak buah menonton filem di panggung.

Terpaksa!

Menonton filem yang 'terpaksa' ditonton bukanlah cara terbaik menghabiskan masa. Tetapi dek kerana   kasihankan budak-budak tak cukup umur yang seramai 3 orang tersebut, mengidam menonton artis sebaya mereka berlakon, gagahkan jugaklah menonton filem tersebut.

Filem tentang apa?

Kisah tentang anak yang tak cukup umur juga, diamanahkan oleh bapanya seorang tuanpunya sebuah theme park untuk  mengambilalih urusan theme park tersebut.  Pendapat peribadi saya ialah bapa yang merupakan tuan punya theme park itu tidak cukup akal. Secara logiknyalah, adakah seorang tuanpunya theme park akan menyerahkan urusan bisnesnya kepada seorang kanak-kanak yang tidak cukup umur?

Tapi ini kan hanya sebuah filem rekaan. Jadi memanglah serba tak realistik kan.

Saya rasa keintelektualan saya tercabar!

Sambil menonton, sempat saya meluah perasaan pada sahabat baik saya yang tidak pun menonton sama dan sedang sibuk membeli belah di pasaraya Mydin waktu itu. Meluah perasaan kerana panas hati menonton filem yang saya kira meletakkan minda penontonnya pada aras dan jati diri paling lemah.

Filem kanak-kanak bagi saya sewajarnya diisi dengan nilai dan semangat berkobar. Filem yang dapat menyisipkan harapan , angan-angan dan keinginan untuk kanak-kanak ini  turut sama mahu menjiwai watak seperti pelakon tersebut.

Karate Kid menjadi satu contoh. Memang tidak realistik tetapi usai menonton, saya pun terasa ingin belajar karate kalau boleh.

Pembikin filem tempatan perlulah lebih kreatif.

Oh! Konon cikgunormah ni banyaklah kreatifnya ya. Cuba bagi satu contoh cerita budak-budak yang boleh difilemkan dan penuh dengan unsur jati diri. Cuba! Cuba!

Kalau buat cerita budak yang berjaya dalam pertandingan robotik peringkat dunia macamana? Setelah melalui segala susah payah, seperti tiada bantuan, sokongan dan idea dicuri, akhirnya budak tersebut berjaya.

Boleh tak kalau cerita macam tu?

Itu hanya contoh sahaja. 

Bukankah negara kita telah menjadi hos pertandingan robotik peringkat dunia baru-baru ini. Cerita sebegini , tentang kejayaan anak-anak Malaysia boleh sahaja meningkatkan jati diri di kalangan anak-anak kita.

sumber

Itu hanya cadangan saya sahaja.

Moga industri filem kita berjaya menghijrahkan idea dan kreativiti mereka . Itu doa saya dan ramai lagi di luar sana.

Belum terlambat lagi rasanya saya mengucapkan salam Maal Hijrah buat semua kawan-kawan.

Moga tahun baru ini menambahkan lagi makna dalam diri kita.

~cikgunormah@klcitizen~